🧐 Oczy kota mają w sobie coś magnetycznego, a ich piękno przyciąga ludzki wzrok. 😼 Dlatego wszelkie pogorszenie ich kondycji od razu zwraca uwagę i budzi niepokój opiekunów. Pojawiające się raz na jakiś czas „śpioszki” nie stanowią zagrożenia, ale zaropiałe oczy u kota mogą wskazywać na poważniejszy problem, nie tylko Oczy bursztynowe. Oczy bursztynowe są niezwykle rzadkie. Zwykle są jednolitego koloru ze złotym lub zielonkawym zabarwieniem. Żółty pigment, zwany lipochromem, zostaje wytrącany w tęczówce. Dzięki czemu oczy zawdzięczają swój niezwykły kolor. Przyglądając się im uważnie, możemy zauważyć także rdzawe lub miedziane ich Brunatna Pręga (ang. Tawnystripe) - wojowniczka Klanu Burzy. Córka Hiacyntowego Serca i Lodowej Sadzawki oraz siostra Żołędziowej Pieśni i Leśnego Zgiełku. Jest byłą uczennicą Brunatnej Stopy. Brunatna Pręga jest szylkretową, pręgowaną kotką z długim futrem i puszystym ogonem. Na końcówkach uszu ma frędzle jak u rysia. Posiada też bursztynowe oczy. Kotka jest zazwyczaj Książka Oczy kota autorstwa Moebius, Jodorowsky Alejandro, dostępna w Sklepie EMPIK.COM w cenie . Przeczytaj recenzję Oczy kota. Zamów dostawę do dowolnego salonu i zapłać przy odbiorze! Lamparcia Gwiazda (ang. Leopardstar) - dawna przywódczyni Klanu Rzeki, wcześniej przywódczyni Klanu Tygrysa i wojowniczka Klanu Lwa. Obecnie przebywa w Klanie Gwiazdy. Lamparcia Gwiazda to nietypowo nakrapiana, cętkowana, złocista kocica. Posiada długi, wijący się ogon oraz ciemne, bursztynowe oczy. Lamparcia Gwiazda to dumna kocica o bardzo trudnym charakterze. Jako kociak była Vay Nhanh Fast Money. Pierwszą rzucającą się w oczy cechą korata jest jego futro – szaroniebieskie, o srebrzystym połysku, który nadają mu przezroczyste koniuszki włosów. Włos jest średniej długości, lśniący, miękki i jedwabisty, bez podszerstka, niezwykle gęsty, i przylega ściśle do ciała. U dorosłego kota futro może rozstępować się lekko na linii grzbietu, kiedy kot się porusza. Największa ozdoba korata, jego oczy, są wielkie, szeroko otwarte i świecące: u kilkutygodniowych kociąt – niebieskie, u kilkumiesięcznych – bursztynowe, u młodych dorosłych mogą stać się żółte, by u dojrzałych kotów wybarwić się na zielono, choć i żółty odcień jest u koratów dopuszczalny. W dzień wyglądają – jak opisał je starożytny poeta z ojczyzny kota – jak „krople rosy na liściu lotosu”; wieczorem nabierają bardziej szmaragdowego odcienia. Nad oczami rysują się łuki brwiowe, które schodzą do kości policzkowych. Ta linia nadaje głowie korata szczególnego dla tej rasy kształtu serca, wyraźniej widocznego u kotów dojrzałych. Na mocnej, okrągłej głowie osadzone są duże, czujnie nastawione uszy – szerokie u nasady, łagodnie zaokrąglone na końcach. Nos ma lekkie wgłębienie u nasady, a czubek jest nieco zakrzywiony w dół, jak u lwów. Mocno rozwinięty kształtny pyszczek z silną szczęką podkreśla sercowaty kształt twarzy. Ciało korata – kota średniej wielkości – jest zwartej budowy, muskularne, sprężyste i jakby stworzone do akrobacji. Nogi są smukłe, proporcjonalne do reszty ciała, zakończone owalnymi łapkami. Korat potrafi skakać wysoko z miejsca, bez rozbiegu, co jest nietypowe dla innych ras. Z wyglądu lekki, waży więcej niż się wydaje – w jego ciele nie ma zapasów tłuszczu. Ogon jest grubszy u nasady i zaokrąglony na końcu. Wszystkie linie ciała korata są miękkie i łagodne. Koraty należą do kotów, które pięknieją z wiekiem. Wiele z ich cech wymaga czasu, aby osiągnąć pełną dojrzałość – przede wszystkim kolor oczu, następnie wyraźny kształt serca w twarzy, a także muskulatura. Prawdziwą krasę osiągają między trzecim a piątym rokiem życia, aby przez wiele kolejnych lat cieszyć swoich właścicieli swym nieodpartym wdziękiem. Zbieranie się ropy w kącikach oczu to przypadłość wielu mruczków. Czy może być groźna? Czy jest symptomem choroby? A może nie ma się czym przejmować? Ropiejące oczy u kota – co trzeba wiedzieć na ten temat? Ropiejące oczy u kota Z pewnością spotkaliście się z tak zwanymi „śpioszkami” w kocich oczkach. Pojawiające się raz na jakiś czas nie stanowią zagrożenia, jednak obfitej ropy spływające do kącików nigdy nie należy lekceważyć. Koty, których łzy nie mają tak silnie antybakteryjnego działania jak ludzkie, wykorzystują ten sposób do usuwania zarazków, a także do pozbywania się patogenów z wnętrza organizmu. A więc ropiejące oczy u kota mogą być oznaką choroby. Nie należy jednak od razu panikować. Każdemu mruczkowi zdarzy się czasami po przebudzeniu jakiś „śpioszek” w kąciku. Dowiedz się, jak rozpoznać groźne ropienie. Zwyczajne „śpioszki” Ropa w oczach zbiera się głównie podczas snu. Zarówno u ludzi, jak i u kotów gruczoły łzowe odpowiadają za prawidłowe nawilżenie oczu. Gdy organizm śpi, zapotrzebowanie na to nawilżenie znacznie spada, a nadmiar śluzu wyrzucany jest poza powierzchnię oka i wysycha. Tak powstają „śpioszki”. Jeśli jednak ropy jest dużo, a oczy ropieją nie tylko podczas drzemki – koniecznie należy się tym zainteresować. Koci katar Ropiejące oczy to mechanizm będący częścią systemu immunologicznego. Wydzielina, która wydostaje się z oka, nie składa się już ze śluzu, który dba o powierzchnie oka, a z ropy bakteryjnej. Ten mechanizm jest uruchamiany w przypadku zakażenia organizmu, np. „kocim katarem”, który nieleczony może zakończyć się nawet śmiercią kota. Zwykle pierwszymi objawami są kichanie i surowiczy wyciek z worków spojówkowych, który w wyniku wtórnej infekcji bakteryjnej bardzo szybko przekształca się w wyciek ropny, często doprowadzający do zlepiania powiek. Zapalenie spojówek Ropienie może mieć miejsce przy zapaleniu spojówek. Ta choroba ma różne podłoża, dlatego przed rozpoczęciem leczenia niezmiernie ważna jest diagnostyka. Zaniedbanie tego może doprowadzić nawet do usunięcia oka. Pasożyty Jeśli organizm zwierzęcia jest zakażony robakami, fakt ten może się objawiać wypływem ropy. Konieczne będzie odrobaczenie kota. Profilaktyka Sporadycznie i niezbyt intensywnie ropiejące oczy u kota wcale nie muszą oznaczać żadnej choroby. Kocia ropa ma właściwości antyseptyczne, a więc odkażające – niszczy drobnoustroje, zapobiega zakażeniom. A więc jest swego rodzaju profilaktyką zdrowotną w wykonaniu kociego organizmu. Jak poradzić sobie z ropą? Przede wszystkim należy znaleźć przyczynę wydobywającej się ropy. W tym celu warto poradzić się weterynarza, który z pewnością poleci odpowiedni preparat, zazwyczaj w formie kropelek, albo płynu na wacik. Dzięki przecieraniu kocich oczu te się oczyszczą. Jeśli jednak weterynarz zleci dalsze badania, należy je wykonać. Być może ropiejące oczy są symptomem pogarszającej się kondycji naszego sposoby W niegroźnych przypadkach pomaga zwyczajna przegotowana woda albo napar ze świetlika. Naparem zwilżamy wacik lub gazę i wycieramy kocie oczka około 2 razy dziennie. Trzeba to oczywiście robić delikatnie, aby nie uszkodzić powieki. Skuteczność tych zabiegów będzie jednak wysoka tylko w przypadku łagodnego ropienia. Sposoby naturalne działają zwykle wolniej niż krople syntetyczne, a ich skuteczność jest ograniczona do ropienia o delikatnym przebiegu. Przestrzegamy przed podawaniem kropli i stosowaniu preparatów we własnym zakresie bez konsultacji z weterynarzem. Wiele z łatwo dostępnych środków zawiera składniki, które mogą uszkodzić kocie oko. UWAGA! Do higieny kocich oczu nie stosuj rumianka! Dodatkowo podrażnia śluzówkę i rozpulchnia błony śluzowe. Szkodliwe drobnoustroje mają wtedy ułatwione zadanie – szybciej przenikają do organizmu. Skąd jednak mamy wiedzieć, czy ropa w kocich oczach jest groźna, czy też nie? Wystarczy obserwować kota. Jeśli problem pojawia się sporadycznie tuż po przebudzeniu, a spojówka nie jest spuchnięta ani zaczerwieniona, to nie musisz się martwić. Jeśli jednak częstotliwość i ilość wydzieliny zwiększa się – nie zwlekaj z konsultacją weterynaryjną. Ropa bakteryjna ma kolor mętny, mleczny lub żółty. Im kolor ropy jest bardziej żółty, tym prawdopodobnie sytuacja jest poważniejsza. Przez aktualizacja dnia 16:09 Podobnie jak i człowiek, kot może cierpieć na takie choroby jak jaskra, zapalenie spojówek czy rogówki. Niektóre choroby niezwiązane bezpośrednio z narządem wzroku kota także dają objawy okulistyczne, dlatego czasem potrzebna jest diagnostyka szersza niż tylko samo badanie okulistyczne. Oto najczęściej występujące choroby oczu kotów. Koci katar a schorzenia okulistyczne Zacznijmy od chorób wirusowych. Koci katar z nazwy brzmi niegroźnie, jednak jest to poważna choroba wywoływana przez dwa wirusy (herpeswirus kotów typu 1 lub kaliciwirus kotów, odpowiednio oznaczane FHV–1 i FCV–1). Zwykle to schorzenie dotyka kocięta, których układ odpornościowy nie wykształcił się jeszcze w pełni. Do charakterystycznych objawów należą przede wszystkim są kichanie, kaszel, surowiczy wypływ z nosa, łzawienie oraz zapalenie i owrzodzenie rogówki. Nędzny obraz zgarniętych z ulicy kociąt z zaklejonymi i zaropiałymi oczkami zna każdy, kto udzielał się w schronisku dla bezdomnych zwierząt, fundacji prozwierzęcej lub chociażby widział zdjęcia na kocich grupach facebookowych. Niepodjęcie leczenia kociego kataru może doprowadzić nawet do utraty wzroku! Leczenie polega na podawaniu antybiotyków przez określony przez lekarza weterynarii czas. Skuteczną metodą budowania odporności przeciwko herpeswirusowi i kaliciwirusowi są szczepienia, które wykonuje się zwykle według kalendarza szczepień kociąt: pierwsze w 9. tygodniu i kolejne w 12. tygodniu życia. Uszkodzenia oka kota Kolejną przyczyną problemów okulistycznych są różnego rodzaju uszkodzenia mechaniczne oka. Mogą być one spowodowane ciałem obcym, które dostało się np. pod powiekę i drażni powierzchnię gałki ocznej. W tym przypadku konieczne może się okazać dokładne badanie okulistyczne, choć czasem ciało obce jest widoczne „gołym okiem”. Najlepiej źródło podrażnień usunąć w gabinecie weterynaryjnym, gdzie lekarz zrobi to profesjonalnie, bez dalszego uszkadzania powierzchni oka oraz z zachowaniem odpowiedniej higieny. Podrażnienia mechaniczne są także spowodowane różnorakimi wadami – na przykład nieprawidłową budową powieki lub rzęs (entropium, ektropium, dwurzędowość rzęs). Takie wady zwykle mogą być diagnozowane u młodych jeszcze kociąt i wtedy może paść zalecenie, iż konieczna będzie interwencja chirurgiczna, która zlikwiduje problem. Zakaźne zapalenie spojówek u kota Zapalenie spojówek to kolejna, bardzo częsta przypadłość, którą może wywoływać bardzo wiele czynników – stąd wymaga ono dokładnej diagnostyki, która umożliwi podjęcie skutecznej terapii. Zapalenie spojówek może być wywołane przez wyżej wymienione czynniki – a więc np. chorobę wirusową lub uszkodzenie mechaniczne spojówki. Oprócz tego, przyczyną może być zakażenie bakteryjne (Chlamydia felis czy Mycoplasma felis), alergia lub nowotwór czy jaskra. Zapalenie spojówek jest więc bardziej objawem innych chorób oczu u kota. Jeśli więc zauważysz u swojego kota zaczerwienienie, przekrwienie spojówek, konieczne będzie wykonanie szeregu badań u lekarza weterynarii, aby znaleźć przyczynę tego symptomu i podjąć odpowiednie leczenie. Suche zapalenie rogówki i spojówki (zespół suchego oka u kota) Suche zapalenie rogówki i spojówki to kolejne schorzenie, które można spotkać u kotów. Objawy są zwykle dosyć oczywiste z tego względu, że gruczoł łzowy nie wytwarza łez. Można natomiast zauważyć ciągliwy śluzowy lub śluzowo-ropny wypływ, spojówka jest przekrwiona i zaczerwieniona, a kot odczuwa ból. Lekarz weterynarii, oprócz ogólnego badania klinicznego, zwykle wykonuje w tym przypadku badanie okulistyczne, a także test Schirmera. Warto przy okazji wykonać także badania krwi, gdyż niektóre choroby (np. cukrzyca, nadczynności nadnerczy czy niedoczynność tarczycy) mogą nasilać objawy. Leczenie uzależnione jest od przyczyny rozwinięcia się suchego zapalenia rogówki i spojówki. Eozynofilowe zapalenie spojówek u kota Kolejną chorobą oczu u kotów jest eozynofilowe (lub inaczej proliferacyjne) zapalenie rogówki i spojówki. Symptomy, jakie niepokoją właścicieli kotów, to zmiana wyglądu oka, które powiększa się, a czasem towarzyszy temu także jasny wypływ z oczu. Zwykle problem dotyczy jednego oka, ale może występować w obu. Zmiana nie sprawia kotu bólu czy większego dyskomfortu, jednak zwierzak może nieznacznie mrużyć powieki. Ogólne badanie kliniczne, okulistyczne czy test Shirmera nie wykażą znaczących zmian. Rosnąca zmiana jest różowa i rozciąga się na rogówce od wewnętrznego kącika oka. W większości przypadków leczenie ogranicza się do podawania miejscowo odpowiednich leków (sterydowych) przez dłuższy czas. Opiekunowie kotów muszą mieć świadomość, że choroba może nawracać. Przewklekłe zapalenie rogówki u kota Przewlekłe zapalenie rogówki dotyka najczęściej koty dorosłe i występuje jednostronnie. Zauważalnymi objawami są wypływ z oka, zmiana jego wyglądu oraz odczuwany przez zwierzę dyskomfort. Schorzenie często występuje u kotów, które już wcześniej przechodziły jakieś choroby oczu lub są zarażone kocim herpeswirusem FHV–1. Podczas badania lekarz weterynarii będzie mógł również zauważyć łzawienie z oka kota, przekrwienie spojówki i skurcz powiek. Zapalenie błony naczyniowej oka Kolejną zapalną chorobą oczu u kotów jest zapalenie błony naczyniowej oka. Może występować w jednym lub obu oczach. Zauważanym przez opiekunów symptomem jest zmiana w wyglądzie oka – zmiana koloru, zazwyczaj na czerwony i mętny. Rzadziej można spotkać się ze łzawieniem i skurczem powiek. Konieczne jest wykonanie badania okulistycznego, aby wykluczyć urazy. Po ustaleniu przyczyny, leczenie polega na podawaniu odpowiednich do źródła schorzenia leków, zazwyczaj więcej niż jeden raz. Jaskra u kotów Jaskra to kolejna częsta choroba oczu u kotów, która dotyczy w większości osobników starszych. Zauważalnymi objawami są: powiększenie gałki ocznej (wodoocze), rozszerzenie źrenicy czy zmiana koloru oka. Zmiany te mogą dotyczyć zarówno jednego, jak i obu oczu. Symptomami jaskry natomiast nie będą bolesność czy zaburzenia widzenia. Badanie okulistyczne powinno być dokładne, aby znaleźć przyczynę rozwinięcia się jaskry – częstym powodem jest wcześniejsze, przewlekłe zapalenie błony naczyniowej. Po zdiagnozowaniu, terapia polega na stosowaniu leków (kropli do oczu) przeciwzapalnych i przeciwjaskrowych. W zależności od stopnia zaawansowania jaskry, konieczne może być częste i długotrwałe aplikowanie kropli. Zaćma Zaćma to choroba oczu polegająca na zmętnieniu soczewki - mogą to być małe, ledwo zauważalne zmiany, aż po zmętnienie całej soczewki, prowadzące do utraty wzroku. Zaćma u kota jest częstym powikłaniem po cukrzycy, ale może również rozwinąć się u kocich staruszków. U wiekowych kotów zaćma prowadząca do całkowitej ślepoty jest zjawiskiem dość powszechnym. Czasami źródłem problemu może być uraz lub powikłanie po chorobie, np. toksoplazmozie czy FIP. Jeśli chodzi o leczenie, najskuteczniejszy jest zabieg operacyjnego usunięcia zaćmy. Alternatywnie stosowane jest leczenie farmakologiczne, ale hamuje ono jedynie rozwój choroby, nie prowadzi do całkowitego wyleczenia. Źródła: 1. A. M. Turner, red. F. Nind, Okulistyka – praktyka lekarza małych zwierząt, Elseier Urban&Partner, Wrocław 2011, 2. M. Pawlicka, Wybrane choroby rogówki kotów, Magazyn Weterynaryjny, 03/2014. Jak rozpoznać, że kot jest chory? Koty są bardzo wrażliwe i niezależne i kiedy źle się czują, zwykle unikają kontaktu, szukając zacisznego miejsca lub reagując agresywnie na Twoją troskę. Jeśli Twój kot jest niespokojny, dużo śpi i nie chce się przytulać ani bawić, powinieneś przyjrzeć mu się bliżej. Wszystkie anomalie i odchylenia od codziennej rutyny powinny wzbudzić w Tobie niepokój. Szybka diagnostyka jest niezwykle istotnym elementem skutecznego leczenia. Jeśli zauważysz któryś z tych symptomów, niezwłocznie udaj się do lekarza weterynarii. Wcześnie wykryta choroba może zostać uleczona, a Twój kot na nowo będzie cieszył się zdrowiem. Problemy z wypróżnianiem się Problemy z wypróżnianiem u kota to bardzo poważna dolegliwość, niezależnie od tego, czy mowa o zatwardzeniu czy rozwolnieniu. Nieleczone zatwardzenie może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji, a nawet śmierci pupila. Natomiast biegunka może skończyć się odwodnieniem organizmu kota. Dlatego powinieneś zwracać szczególną uwagę na kuwetę. Wczesne stwierdzenie problemów z wypróżnianiem się u kota, pozwali na szybszą reakcję i wdrożenie leczenia. Biegunka u kota Biegunka u kota nie jest chorobą, lecz objawem zwiastującym jedno z wielu kocich schorzeń, np. chorobę nerek, wirusy czy obecność pasożytów w organizmie. Gdy chory kot wydala coraz większą ilość kału o półpłynnej konsystencji, powinieneś podjąć jak najszybsze działania, bo ten objaw może zwiastować ostre zapalenie jelita i żołądka. Oprócz biegunki charakterystyczne dla tego schorzenia są również wymiociny. Biegunka u kota bardzo szybko prowadzi do odwodnienia organizmu, a to szczególnie niebezpieczne u młodych kociąt. Musisz wtedy zaprzestać podawania mleka ze względu na uczulającą laktozę i podawać wyłącznie wodę. Pamiętaj o natychmiastowej wizycie u lekarza, który zleci odpowiednie badania, niezbędne do wykrycia przyczyny biegunki. Dodatkowo lekarz przepisze lekką dietę, która spowoduje zatrzymanie nadmiernego wydzielania odchodów. Zatwardzenie Oprócz dziedzicznej skłonności kotwo do zaparć wśród przyczyn zatwardzenia wymienia się także brak aktywności fizycznej. Zaparcia mogą być ponadto spowodowane zjedzeniem czegoś ciężkostrawnego, np. żwirku z kuwety. Brak odchodów w kuwecie przez okres ok. 3 dni powinien zwrócić Twoją uwagę. Częstym objawem jest również nienaturalnie skurczona lub przygarbiona pozycja ciała i nieporadne poruszanie się. W tym przypadku istotne będzie aplikowanie środków rozkurczowych i przeczyszczających oraz ograniczenie podawania suchej karmy. Niewydolność nerek Na tę przypadłość cierpią zwykle koty w podeszłym wieku, bo wraz z upływem lat maleje zdolność nerek do filtracji, kłębuszki nerkowe zamierają, co może prowadzić do zatrucia organizmu toksynami, które normalnie powinny być wydalone. Niewydolność nerek jest u kotów stosunkowo często spotykaną i nieuleczalną chorobą, która prowadzi do śmierci zwierzęcia. Przez długi czas choroba przebiega bezobjawowo i często bywa wykryta dopiero wtedy, gdy zmiany w organizmie są znaczące. Jednak przy odpowiedniej opiece możesz wydłużyć życie Twojego czworonoga nawet o 36 miesięcy. Niestety nie jesteś w stanie samodzielnie stwierdzić, z jakim rodzajem choroby masz do czynienia. Przy zdiagnozowaniu przewlekłej niewydolności nerek lekarz zaleci dietę, składającą się z lekkostrawnych substancji, co znacznie wydłuży żywot Twojego czworonoga. Choroby oczu Choroby kotów bardzo często dotyczą również narządu wzroku, przypadłości te są bardzo zróżnicowane i bywają groźne dla życia zwierzaka. Wypadnięcie trzeciej powieki Problem ten dotyczy przede wszystkim zwierząt wychodzących na dwór i przebywających na świeżym powietrzu. Oprócz górnej i dolnej powieki koty posiadają także trzecią, zwaną migotką. Jest ona częścią spojówki i bywa wrażliwa na zakażenia wirusowe. Objawy są wyraźnie widoczne, można zauważyć czerwony obrzęk oczu. W przypadku wystąpienia zjawiska opadania powieki należy jak najszybciej zgłosić się do weterynarza, gdyż może ona być objawem silnej tasiemczycy. Na podstawie innych objawów i wyników badań, zostaną dobrane odpowiednie lekarstwa. Zapalenie spojówek To jedna z najczęściej występujących dolegliwości u kotów. Powodem wystąpienia tych zaburzeń są drobnoustroje chorobotwórcze. Najczęściej wymienia się kaliciwirusy oraz mikroplazmy. Chorobę tę rozpoznasz po mętnej wydzielinie, wydobywającej się z oka. Wymagane jest podanie maści z antybiotykiem, kuracja trwa zazwyczaj 7 dni. Pamiętaj, aby otwartej maści nie przechowywać dłużej niż 8 dni, bo spowoduje to jej zepsucie i zamiast pomóc czworonogowi, możesz mu jeszcze bardziej zaszkodzić. Jaskra Jeśli zauważysz, że oczy kota są przekrwione, a on sam niechętnie je i pije, powinno wzbudzić to w Tobie obawy. Zwłaszcza wtedy, gdy zwierzątko było bardzo ruchliwe i pogodne, a nagle zaczyna chować się przed Tobą, unikać pokarmu, jednocześnie pocierając główką o meble czy inne przedmioty. To prawie zawsze zwiastuje jaskrę, czyli schorzenie charakteryzujące się podwyższonym ciśnieniem w gałce ocznej. Natychmiast po wystąpieniu objawów musisz udać się do lekarza, który stierdzi, czy choroba jest w fazie początkowej (wówczas przepisze on odpowiednie krople, które załagodzą ból). W fazie zaawansowanej konieczna będzie interwencja chirurgiczna, aby uratować wzrok milusińskiego Wybierz karmę Josera, aby zadbać o zdrowie swojego futrzaka! Zapalenie pęcherza Zapalenie pęcherza moczowego to ogólne określenie wielu schorzeń związanych z dolnymi drogami moczowymi. Rozróżniamy się dwa rodzaje tej choroby. Idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego Jest to schorzenie o niejasnym lub nieznanym podłożu. Możesz je zaobserwować w czasie, kiedy Twój kot korzysta z kuwety. Zwierzęta borykające się z tymi patologiami często unikają załatwiania swoich potrzeb fizjologicznych, oddając tylko niewielka ilość moczu i liżąc się w okolicach kroku w celu złagodzenia narastającego bólu. Często też dochodzi do zmian zachowania, między innymi napadów agresji skierowanych w stronę właściciela. Najczęstszym powodem wystąpienia idiopatycznego zapalenia pęcherza moczowego jest wykluczenie istotnego lub ulubionego elementu pożywienia z diety lub zmiana otoczenia spowodowana przeprowadzką. Kot odczuwa wtedy ogromny stres, który objawia się problemami zdrowotnymi. W tym okresie powinieneś okazywać zwierzęciu większą czułość i reagować z dużą wyrozumiałością. W przypadku tej choroby weterynarz zaleci stosowanie Cytophanu, który pomoże w odbudowaniu ścian pęcherza moczowego. Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego Dochodzi do niego, gdy zniszczona zostanie bariera urotelialna, a mocz, zawierający toksyny, oddziałuje na uszkodzoną powierzchnię. Pod wspomnianą powłoką występują komórki czuciowe, które reagują na toksyny, powodując silny ból. Leczenie tej dolegliwości jest identyczne zarówno w przypadku ludzi, jak i zwierząt. Przepisuje się glikozoaminoglikany, które mają odbudować uszkodzoną warstwę uroteliarną. Koci kaszel Kaszel u kotów występuje w podobnych okolicznościach jak u ludzi. Powodują go infekcje dróg oddechowych: zapalenie płuc czy oskrzeli. Po interwencji lekarza i skończonej kuracji specjalistycznymi lekami warto zadbać o profilaktykę w budowaniu odporności Twojego zwierzaka. Niezbędna tu będzie nie tylko witamina C, ale konieczne będzie ograniczenie opuszczania domu przez kota w zimniejsze dni. Kaszel będzie towarzyszył kotu także przy infekcjach przewodu pokarmowego. Wtedy istotne jest podanie leku na odrobaczenie. Należy jednak pamiętać, że kaszel może zwiastować także poważniejsze patologie, jak choćby nowotwory. O ile pojedyncze występowanie kaszlu nie jest groźne dla naszego zwierzęcia, to przewlekłe i częste kasłanie powinno zwrócić Twoją uwagę i skierować Cię do kliniki weterynaryjnej. Zarówno dorosłe koty, jak i małe kociaki powinny być regularnie poddawane kontroli weterynaryjnej. Koci katar Jeżeli u Twojego zwierzęcia, oprócz wydzielin, występuje znaczny obrzęk jamy ustnej, a także postępujące owrzodzenie rogówki, możesz podejrzewać wystąpienie kociego kataru. Koci katar jest zaraźliwy, decydujący dla jego wystąpienia jest kontakt z nosicielem lub życie kotów w większych skupiskach. Na koci katar zapadają głównie kocięta ze schroniska, żyjące wśród innych zwierząt. Podczas leczenia konieczne jest często zastosowanie karmienia na siłę, bo koty mają osłabiony węch i nie zawsze odczuwają apetyt, a regularne odżywianie i dostarczanie składników odżywczych jest istotne dla zwalczenia choroby. Oprócz tego powinieneś na bieżąco usuwać tworzącą się wydzielinę z pyszczka kota, gdyż zaniedbana ulegnie zaschnięciu, a w późniejszym stadium może rozpocząć się proces gnicia. Istotne jest także podawanie zaleconych antybiotyków i witamin. Zapalenie dziąseł Słaby apetyt, niechęć do spożywania nawet ulubionych smakołyków, ślinienie się i obrzęk występujący w okolicach pyszczka to objawy, dowodzące najczęściej o zapaleniu kocich dziąseł. Jedną z bezpośrednich przyczyn takiego zjawiska jest nagromadzenie kamienia nazębnego, który powinieneś stale usuwać z zębów zwierzaka. Oprócz uporczywego, aczkolwiek niezagrażającego życiu kotka kamienia nazębnego, wyróżniamy także plazmocytarne zapalenie dziąseł. Pojawia się ono, gdy oprócz wyżej wymienionych objawów, z dziąseł naszego ulubieńca sączy się krew. Jeśli zauważysz krwawiące miejsca, musisz jak najszybciej zareagować, bo może się okazać, że już za późno na antybiotykoterapię i konieczne będzie usunięcie wszystkich zębów kota. Działanie to nie skróci kociego życia, ale utrudni je, bo będziesz musiał podawać wyłącznie miękki pokarm. Choroby skóry Choroby kotów mają często związek ze zmianami skórze. Każdy właściciel wychodzącego na zewnątrz kota zapewne zetknął się ze strupkami występującymi po walkach zwierząt. Jednak oprócz zaschniętych ranek koty miewają wiele innych zmian skórnych, zwiastujących poważne - uciążliwy i najbardziej widoczny, szczególnie na ciemniejszej sierści kota. Gdy zobaczysz białe lub lekko żółte drobinki na futerku kota, powinieneś podjąć działania eliminujące schorzenie. Łupież, czyli łuszczenie się skóry, jest reakcją organizmu między innymi na niewłaściwą dietę, dlatego należy przerwać podawanie suchej karmy, a zacząć serwować pokarm bogaty w składniki odżywcze. Istotną rolę odgrywają tu kwasy omega 3. Na rynku dostępne są także nawilżacze sierści kota w sprayu, które skutecznie zahamują występowanie nieestetycznych natomiast zauważysz zmiany w postaci zaczerwienienia skóry, przykrego zapachu, łysienia, strupków, pęcherzyków czy matowej, łamiącej się sierści, musisz podjąć zdecydowane działania, bo objawy te mogą świadczyć o poważniejszych chorobach, np. nowotworach skórnych. Warto obserwować swojego małego przyjaciela i kontrolować wszystkie zmiany na jego skórze. Zapalenie trzustki (Pancreatits) Chudnięcie, odwodnienie, biegunka, żółtaczka, utrata apetytu to objawy typowe dla zapalenia trzustki. Do jej wykrycia niezbędne jest przeprowadzenie badania USG, które wykaże zmiany w okolicach jelit i wątroby. Ponieważ samo powiększenie trzustki niekoniecznie może świadczyć o jej zapaleniu, warto zgłosić się do doświadczonego lekarza, aby mieć pewność prawidłowo postawionej diagnozy. Na podstawie wyników badań dobrany zostanie sposób leczenia, bo jest to silnie zindywidualizowana kwestia. Elementem towarzyszącym jest podawanie silnych środków przeciwbólowych, gdyż w przypadku Pancreatits chory kot zmaga się z ostrym bólem. Bardzo często podpina się kroplówkę, która nawadnia i odżywia organizm, jednocześnie wspierając proces jego oczyszczania. Szanse na wyleczenie zapalenia trzustki zależą przede wszystkim od stanu zaawansowania choroby. Patologia wykryta stosunkowo wcześnie może zostać zatrzymana odpowiednią dietą i lekarstwami. Im później schorzenie zostanie zdiagnozowane, tym trudniej je wyleczyć. Pasożytnicze choroby kotów i ich objawy Wtargnięcie pasożytów do organizmu Twojego pupila objawia się szeregiem dolegliwości takich jak: zmiany behawioralne, biegunka, wymioty, wydzielina z uszu, nosa czy odbytu. Choroby pasożytnicze są bardzo niebezpiecznie nie tylko dla kotów, ale także dla nas, zwłaszcza, gdy w otoczeniu przebywają małe dzieci. Dlatego też bardzo ważne są rutynowe badania, obserwacja zachowania pupila podczas prozaicznych czynności, jak wypróżnianie i przyjmowanie pokarmu, ale także monitorowanie stanu jego sierści i organów zewnętrznych. Często spotykany świerzb koci może się wydawać stosunkowo niegroźny, ale pamiętaj o pasożytach powodujących zapalenie ucha. Popularna ostatnio choroba - hemobartoneloza wywoływana jest przez kleszcze oraz pchły, a zapobiec jej można odpowiednio wczesnym szczepieniem. W większości przypadków, gdzie wystąpiły choroby wywoływane przez pasożyty, niezbędne jest odizolowanie kota na czas leczenia. Podsumowanie Bakterie, wirusy, pasożyty czy grzyby - przyczyny kocich chorób mogą być wielorakie. Największym jednak problemem z chorym kotem jest to, że często nie okazuje cierpienia. Powinieneś bacznie go obserwować i starać się od samego początku jak najlepiej poznać swojego pupila, abyś już w zarodku potrafił wychwycić nawet najsłabsze symptomy choroby i pomóc Twojemu kochanemu kociakowi. Być może o tym nie wiesz, ale każdy kot rodzi się z niebieskimi oczami. Docelowy kolor tęczówki utrwala się zwykle w okolicach 5-6 miesiąca życia, jednak u niektórych ras (np. kot brytyjski) proces ten może zająć około 1,5 roku! Zmiana koloru oczu u młodego zwierzęcia jest więc czymś naturalnym i nie należy się tym przejmować. Gorzej, gdy mruczek przechodzi taką zmianę po raz kolejny. O czym może to świadczyć? Nowotwór Jeśli jedno z kocich oczu przybiera ciemną barwę, może to świadczyć o rozwoju nowotworu, czyli czerniaka. Jest to jeden z najczęstszych nowotworów u kotów. Im szybciej zgłosisz się z pupilem do weterynarza, tym większa szansa na całkowite wyleczenie, a nawet uratowanie wzroku zwierzęcia. Pamiętaj jednak, że czerniak to nowotwór złośliwy, który bardzo szybko daje przerzuty do sąsiednich organów, w tym do mózgu. Gdy do tego dojdzie, leczenie operacyjne może się okazać nieskuteczne czy wręcz niewskazane. Pozostanie tylko leczenie paliatywne, które prędzej czy później skończy się uśpieniem cierpiącego zwierzaka. Uraz mechaniczny Do nagłej zmiany koloru oczu, najczęściej jednego oka, może dojść w wyniku urazu mechanicznego. To się zdarza, szczególnie kotom wychodzącym. Jeśli mruczek np. wda się w bójkę z innym osobnikiem, a ten wsadzi mu pazur do oka, będzie to skutkować wewnętrznym krwawieniem i zmianą koloru gałki ocznej na czerwony. Pojawi się też zaczerwienienie wokół oka oraz opuchlizna. Należy szybko reagować! Jakiekolwiek urazy w obrębie oka wymagają błyskawicznej interwencji weterynaryjnej, bo w skrajnym przypadku konsekwencją urazu może być nawet utrata wzroku w jednym oku czy makabrycznie wyglądające wypadnięcie gałki ocznej z oczodołu. Choroba Zmiana koloru oczu u kota bywa konsekwencją groźnej choroby ogólnoustrojowej. Może to być chociażby niesławny FIP, czyli wirusowe zapalenie otrzewnej. Wówczas na oku pojawiają się czarne plamki. Z dalszej odległości kot będzie wyglądać na czarnookiego. Podsumowując: jeśli Twój kot przeszedł już zmianę koloru oczu na docelowy, a mimo to zauważyłeś, że nastąpiła kolejna, jak najszybciej zgłoś się z nim do weterynarza. To może być błahostka, ale na pewno nie wolno tego bagatelizować.

bursztynowe oczy u kota